Diner: Michelangelo

• Eetrecensies
• Diner, Michelangelo, Zwolle
• november 18, 2005

Gisteren weer een Diner Op Donderdag. We waren van plan om het oude, vertrouwde adres ‘Eetcafe Aangenaam’ met een bezoek te vereren, maar daar was het al erg druk. De Keurbaas maakte er gisteren een potje van: 2 uur er over doen vanaf Utrecht, dat lijkt mij niet echt nodig, maar goed.

Vandaar dat we maar de Sassenstraat in zijn gedoken. We kwamen uit bij Ristorante Michelangelo. Van een vriendelijke mevrouw (jaar of tachtig) kregen we een tafeltje bij het raam. Nou, het eerste punt was gescoord, waar krijg je dat nog, een tafel bij het raam. De gelijkmaker kwam overigens ook al vrij snel. Er werden wat matig getapte biertjes neergezet (2 vingers is oke, maar de een heeft duidelijke dikkere HMR-vingers dan de ander) en een bakje stokbrood vond zijn weg naar onze tafel. Bij het stokbrood kwam de beeldhouwer, schilder, architect en dichter op achterstand te staan. In Irak en Afghanistan gebruiken ze dit materiaal als wapens. Het stokbrood was zo hard dat je er een skud-raket mee uit de lucht kon halen. Dus, net als vroeger: korstjes eraf en het binnenste met wat boter of tapenade naar binnen werken. Het voorgerecht kwam al snel. Voor de Keurbaas een carpaccio, voor Bezem een paar geroosterde broodjes met wat verschillende soorten beleg. Bij het bedienen van de Keurbaas overleefde het bierglas de aanval van de carpaccio nauwelijks. Het smaakte best aardig.

De hoofdgang beloofde een pizza calzone (K) en een Ossobuco (B). De pizza was zoals de calzone moet zijn: dubbelgeslagen en vol met zooi. Ik hoorde geen klachten, dus het zal goed zijn geweest. In mijn ossobuco zaten wat stukken bot. Trots meldde ik dat bij de inmiddels 85-jarige serveerster, die minstens zo trots meldde dat dat zo hoort bij Ossobuco. Het smaakte redelijk, maar niet bijzonder. Beetje tegenvallend dus. Ik kreeg er wat gestoofde aardappeltjes bij (lekker), met wat aubergine (die laat ik meestal liggen) en een bak sla. Ongeinspireerder heb ik zelden sla aan tafel zien verschijnen. Een handje ijsbergsla met een in vieren gedeelde tomaat, wat schijfjes komkommer, twee groene olijven en een beetje balsamico. Dat moet zeker beter kunnen!

We tikten uiteindelijk 52,30 af (eten + de man 2 biertjes). Aangezien er nog een schuld bij de Keurbaas openstond heb ik dit keer de rekening maar voldaan. Vorige week spraken we trouwens af dat we naar Tokio zouden gaan. Dit gaat niet door. Het wordt Beijing. Ook aardig.

Oordeel
Prijs…………………..6,8
Kwaliteit……………..6,3 (factor 3)
Comfort………………6,0 (raam mooi, wel beetje koud)
Parkeergelegenheid….6,5
Bediening……………5,8 (we worden strenger)
Totaaloordeel……….6,28

Eindshot
Bij Michelangelo is het het eigenlijk allemaal net niet. Met een beetje meer aandacht en kwaliteit in de keuken zou hier moeiteloos een punt hoger gescoord kunnen worden. Nu blijft het met name een tent die je in gedachten kunt houden als je favoriete eetgelegenheden vol zitten.